Ня ценем, а зіхценьнем
Багатая зямля.
Я сонечным праменьнем
Пісаў тваё імя.
Ня толькі фігуральна
Ў паэзіі маёй,
Але і натуральна
На бірцы на сухой.
Праз кругленькае шкельца
Я сонца прапусьціў,
Як мастака-умельца,
I ўсьмешкай заплаціў.
I сонечным праменьнем
Тваё ўпісаў імя.
I сапраўды, зіхценьнем
Багатая зямля.
|
|
